سرفصل‌ها
- لهجه مِشَدی؛ از کونجِش تا چوختِش!
- شُغلای مِشَدِ قدیم، اوناش که یادمان شده!
- گنبدِ طِلا؛ حرمِ رِه چی‌کار دِرِن دِگه؟
- سقاخِنه؛ آبِ مِشَد از کوجه تامین مِرفته؟
چون بِچه مِشَدِم؛ دلیل از ای مهم‌تر؟ خودته نیگا نکن دیویست شیش زیر پاته، قِدیم با کره‌خر مِرفتن کوهستان پارک خورشید!
- اونایی که مِخَن اصالتشانه دور بندِزَن ولی نِمدِنَن که او یَرِگه‌ای که از اصل خویش دور بمانه، یَگ روزی وصلشه بازمُجویه!!!
- همونا که سرشان درد مُکُنه بِره تاریخ و ای قرتی‌بازیا.
- همو که فکر مُکُنه مِشَده ره از خاژرِبِه تا نوقون مِشنِسه ولی تهش چارچشمه رم نِمدِنه کوجیه!
- یاد می‌گیرِم که ای شهرِ رِه چی‌جوری با خون دل به این‌جه رسوندن که حالا مو و تو بیشینِم بِگِم «من بلوار سجاد می‌شینم، میدون شهدا خیلی ازم دوره».
- مِفَهمِم که «برو یَره» فحش نیست.
- دِفه بعدی که لوله آبِمان بترکه، یادمان میه که ای لوله‌ها قبلا جاشان قِنات و رودخِنه بوده.
- یَگ بار بِره همیشه یاد می‌گیرِم که حرم امام رضا از اول تاریخ ای مملکت ای شکلی نِبوده، خعلی تغییر کِرده.
